Een schreeuw om recht

van AGT, D., Een schreeuw om recht. De tragedie van het Palestijnse volk. A’dam, De Bezige Bij, 2009, 168 pp. – ISBN 978 90 234 5483 0

“Het heeft lang geduurd voor ik in de greep kwam van het besef hoezeer het Palestijnse volk wordt vermorzeld onder de wielen van de geschiedenis”, aldus de Nederlandse oud-minister Dries van Agt.
Sinds een aantal jaren kan hij echter niet meer aan de kant blijven staan. In dit zeer goed gedocumenteerde boek beschrijft van Agt de verbijsterende toestand in de door Israël bezette gebieden.

Er bestaat nog ontstellend veel onwetendheid over wat er na de Tweede Wereldoorlog werkelijk met de Palestijnen is gebeurd en over het mateloze onrecht dat zij hebben ondergaan en waaronder ze nog steeds gebukt gaan. De schaarse infomatie die ons over Israël en de Palestijnen bereikt is zwaar vertekend. Daardoor worden veel vooroordelen in de hand gewerkt en gevoed. Die leiden tot onverschilligheid jegens het lot van het Palestijnse volk of zelfs afkeer.

In een schokkend relaas doorprikt van Agt een hele reeks mythes over Israël en de Palestijnen, die ons in door Israël gemanipuleerde berichtgeving wordt voorgeschoteld.
De aanhangers van de zionistische ideologie houden al decennialang heel historisch Palestina bezet en maken in de bezette gebieden het leven voor de Palestijnse bevolking ondraaglijk.
De kolonisatiepolitiek verdreef hen van vruchtbare grond en dit proces gaat onverminderd door. Door middel van collectieve straffen voor het gewapende verzet tegen de bezetting wordt het Palestijnse volk opzettelijk in een wurggreep gehouden, in rampzalige armoede gedompeld en opgekooid in een soort openluchtgevangenis. Iedere mogelijkheid op een betere toekomst wordt aldus aan de Palestijnen ontnomen.

In scherpe bewoordingen veroordeelt hij de lakse en onverschillige houding van de internationale gemeenschap en haar onwil om paal en perk te stellen aan de disproportionele Israëlische agressie en de herhaaldelijke en stuitende schendingen van de mensenrechten. De termen etnische zuivering en genocide zijn volgens hem zeker niet overdreven.
Van Agt toont ook aan hoe opeenvolgende vredesinitiatieven van de meest uiteenlopende partijen steeds weer op onverantwoorde Israëlische eisen stuitten, zodat men zich met recht kan afvragen of Israël wel vrede wil.

Het is algemeen bekend dat de Verenigde Staten een zware verantwoordelijkheid dragen voor de onrechtvaardige en schier uitzichtloze situatie in Palestina. De Israëlische en Amerikaanse belangen zijn op een eigenaardige manier met elkaar verweven.
Maar ook de Europese Gemeenschap heeft in verschillende opzichten boter op haar hoofd, zo toont van Agt aan. Hij laakt meer bepaald de opeenvolgende Nederlandse regeringen die zich steeds ondubbelzinnig aan de kant van Israël hebben geschaard en de Palestijnen zonder meer blijven bestempelen als terroristen en agressors.
Wie in het Westen of in Israël zelf het lot van de Palestijnen onder de aandacht brengt of het beleid van Israël op de korrel neemt riskeert trouwens zware persoonlijke aanvallen door prominente figuren.

Het schrijnende verhaal van Dries van Agt is gebaseerd op overtuigend bewijsmateriaal uit onverdachte hoek. De rapporten van verschillende Joodse en andere mensenrechtenorganisaties, het anders zeer terughoudende Rode Kruis, wetenschappers en professoren uit verschillende disciplines en neutrale onderzoekscommissies wijzen alle in dezelfde richting. Over het mateloze onrecht dat de Palestijnen wordt aangedaan kan men alleen diep verontwaardigd zijn.

Het lot van de Palestijnen moet meer bekendheid krijgen in Nederland, zegt van Agt, zodat het ook op de politieke agenda komt. Met dit zeer leesbare en toegankelijke boek levert hij hieraan zeker een bijzonder waardevolle bijdrage. Een absolute must voor iedereen die kritisch staat tegenover wat in de krant en op televisie verteld wordt.

© Minervaria